Rebecca Allen to uznana na całym świecie artystka, której inspiracją jest estetyka ruchu, nauka o percepcji i behawioryzmie oraz potencjał zaawansowanej technologii. Od połowy lat 70. Allen była jedną z nielicznych artystek pracującą we wczesnym etapie rozwoju sztuki komputerowej i technologii cyfrowej. Była jednym z pierwszych artystów, którzy wykorzystali komputer jako narzędzie artystyczne do tworzenia dzieł sztuki wykorzystujących symulację ruchu człowieka, sztuczną inteligencję i algorytmy sztucznego życia oraz inne techniki generatywne. Jej pionierska twórczość, obejmująca ponad cztery dekady, przybiera formę eksperymentalnego wideo, performansów na dużą skalę, symulacji na żywo oraz instalacji artystycznych w wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości. Porusza kwestię przyszłości płci, tożsamości, natury oraz tego, co to znaczy być człowiekiem gdy technologia na nowo definiuje nasze poczucie rzeczywistości.
Z dyplomami z Rhode Island School of Design i Massachusetts Institute of Technology Rebecca płynnie porusza się między studiem artystycznym a laboratorium badawczym. Jest założycielką katedry sztuki mediów na UCLA, gdzie wykłada jako profesor. Jej obecna praca w wirtualnej rzeczywistości obejmuje tajemnice ludzkiej percepcji i jest powiązana z badaniami w dziedzinie neuronauki i mapowania mózgu.
Prace Allen są wystawiane na całym świecie i stanowią część stałych kolekcji, w tym Whitney Museum of American Art, Centre Georges Pompidou, Los Angeles County Museum of Art i NY Museum of Modern Art. Współpracowała m.in. z Kraftwerk, Mark Mothersbaugh (Devo), Peterem Gabrielem, Carter Burwell, Twyla Tharp i Nam June Paik.